Conflicten: Sta jij ervoor open?

Ieder conflict is een kans om elkaar beter te begrijpen. Maar dan moet je het conflict wel aangaan. Of je een conflict aangaat wordt voor een deel bepaald door je opvoeding. Groeide je op in een gezin waar conflicten bespreekbaar waren en constructief werden opgelost? Dan zal je ook nu minder snel conflictmijdend gedrag vertonen. (Onbewuste) persoonlijke opvattingen spelen ook een rol. De volgende opvattingen maken het lastig om conflicten aan te gaan:

  • Je leidinggevende tegenspreken kan je je promotie kosten
  • Conflicten kan je beter vermijden
  • Als ik ruzie maak dan verpest ik de relatie
  • Iedereen moet mij aardig vinden
  • Als ik voor mezelf op kom vinden ze mij een egoïst

En met deze overtuigingen loop je er juist minder snel voor weg:

  • Je kan je niet ontwikkelen als je in je comfortzone blijft zitten
  • Conflicten horen bij het leven
  • Van ruzie kan je leren
  • Zonder wrijving geen glans
  • Weglopen lost niets op

Toch zijn er ook situaties waarin je conflicten beter kan vermijden. Bijvoorbeeld als de kwestie te onbelangrijk is om er energie in te steken, als jij (of de ander) beter eerst even kan afkoelen of als een confrontatie toch niets zal opleveren of zelfs extra schade veroorzaakt.

Belangrijkste is dat je je niet laat leiden door je primaire emoties maar een bewuste afweging maakt hoe je met het conflict omgaat. Even tot 10 tellen …

Neem contact op

Een mediator is ook maar een mens!

Mediator is geen robot maar mens

Een mediator is ook maar een mens!

Laatst kreeg ik de tip van een professioneel schrijfster om mijn blogs  wat persoonlijker te maken. Best lastig dacht ik in eerste instantie. Als mediator ben ik gericht op anderen. Het draait om hén en om het conflict waarin zíj verwikkeld zijn geraakt. Zij moeten sámen tot een goede en door beide partijen gedragen oplossing komen. Wat ik ervan vind is niet relevant. En het is evenmin aan mij om een oplossing aan te dragen. Mensen houden zich nu eenmaal beter aan afspraken die ze zelf hebben bedacht.

Maar bij nader inzien speelt de persoon achter de mediator een veel grotere rol dan ik aanvankelijk besefte. Dat ik mijn persoonlijke emoties geen rol laat spelen bij mediationtrajecten wil niet zeggen dat ik als een robot functioneer. Het is mijn creatief brein dat een oplossing bedenkt en partijen laat denken dat ze die zelf hebben verzonnen. Het is mijn intuïtie die maakt dat ik doorvraag op het ene en het andere laat voor wat het is en die aanvoelt waar de angel zit. Het is mijn directieve instelling die mensen even apart neemt en ze op de man af vraagt wat ze nu écht willen omdat ik vermoed dat ze niet staan achter wat ze beweren.

Een mediator heeft nooit ruzie?

Zo, het beeld van mezelf als mediator heb ik nu bijgesteld. Nu nog het beeld van de buitenwacht, met stip op 1: EEN MEDIATOR HEEFT ZELF NÓÓIT RUZIE!

Sorry, ik moet jullie teleurstellen. Ook ik beland wel eens in een stevige  familieruzie. En in het bedrijfshockeyteam van DOOR1DEUR is het ook niet altijd pais-en-vree. Inmiddels rijd ik niet meer met reclame op mijn auto. Niet alleen omdat bedrijven het niet prettig  vonden dat mijn auto pontificaal voor de deur stond geparkeerd (Hé, daar is stront aan de knikker!). En ook niet omdat ik op zaterdagochtend lekker anoniem in joggingpak met een out-of-bed-look naar de Albert Heijn wil.  Belangrijkste reden is dat ik ook wel eens ‘vergeet’ om voorrang te geven en soms, heel soms… dat verbaal laat merken aan mijn medeweggebruiker… Dat verwacht je toch niet van een mediator!

Dus ja, ik ben als mediator ook maar een mens. Gelukkig maar. Want hoe heerlijk is het om stiekem een traantje weg te pinken bij een prachtige hereniging!

Overweegt u om een mediator in te schakelen? Neem dan nu contact op Wij helpen u graag!